حدود سي سال پيش زمانيكه تازه وارد دبيرستان  شده بودم ، يه آگهي تو مجله ماشين ديدم كه براي فروش پوسترهايي از هواپيماهاي جنگي آمريكايي بود . بعد از خريد پستي ، اين پوسترها بعد از يكماه بدستم در شهرستان خوي رسيد  . در بين اونها دو پوستر از هواپيماي اف 14 تامكت هم بود كه به نظرم گل سرسبد اونها حساب ميشد .
بنابراين عكسهاي اين هواپيماي زيبا با موشكهاي فونيكس تزئين كننده اتاقم شد (تصاوير زير) و من هروقت آنها را مي ديدم به زيبايي اين هواپيما خيره ميشدم .

25 سال از آن زمان گذشت و من بالاخره تونستم به سراغ عشق ديرينه ام يعني هواپيما رفته و كار مدل را شروع كردم . بعد از حدود 3 تا مدل خريدن به صرافت افتادم كه خودم دست به ساخت ببرم ومدلهاي مورد علاقه ام را با سليقه خودم بسازم .
اين بود كه بعد از ساخت چند مدل ترينر ، يك نقشه از اف 14 الكتريكي كه توسط اسميت شومات طراحي شده بود به دستم رسيد . اين نقشه دو باره خاطرات قديمي مرا زنده كرده و تصميم گرفتم اين مدل رو بسازم .

ابتدا از روي نقشه يك پلات بزرگ گرفته  و شروع به برش نمودم . در نقشه گفته كه از ورق دپرون 6 ميل استفاده گردد ولي ما كه در ايران دپرون 6 ميلمون نداريم بنابراين يا بايد از ورق فوم 5 ميل استفاده ميكردم يا فوم برد 5 ميل ، كه من دومي را انتخاب كرده و كار را استارت زدم . قطعات متحرك بال را طبق گفته نقشه ، از تخته سه لاي 3 ميل ساخته و با چسب چوب به همديگر چسباندم .

در ادامه يك سرو استاندارد هايتك را بعنوان سروي باز كننده بال در محل خودش نصب كرده و لينكهاي مربوطه را وصل و سعي كردم كه بال را براي اولين بار با سرو باز و بسته كنم . اما فهميدم كه ميزان حركت بال راست و چپ يكي نيست  به عبارت ديگر يكي بيشتر از اون يكي باز و بسته ميشود . 
با دقت در نقشه ديدم كه سوتي من در زاويه سرو در نقطه ابتدايي و انتهايي ميباشد . پس زاويه سر سرو را طبق نقشه در زاويه 45 درجه قرار دادم كه ديدم ميزان حركت بالها با هم ميزون شدند .

بعد از اتمام كار بال ، ساخت بدنه رو شروع كردم . در نقشه شومات سكانهاي افقي بصورت مفصلي بوده و كل سكان افقي با سرو حركت ميكرد .آنها بصورت الوون (Mix) تنظيم شده هم كار الوران و هم الويتور را با هم انجام ميدادند . ساخت سكان بصورت مفصلي و اتصال سرو به آن يكي از پر دردسرترين كارها بود كه با صرف زمان زيادي تونستم بسازم .

در ادامه با توجه به اينكه ينده در تهران به زمين چمن دسترسي نداشتم بنابراين از خودم اجتهاد بخرج داده و براي اين مدل چرخ نيز گذاشتم تا بتونم روي زمين تاكسي كنم . با توجه به اينكه اين مدل موتورش پوشر بود بنابراين يك پايه بلند 10 سانتي نيز براي موتورش طراحي كردم تا موتور بالاتر از بدنه بوده و نوك ملخ به زمين برخورد نكند . بعد از اتمام همه موارد و ساخته شدن كامل بدنه و بال نوبت رنگ آميزي بود .

و اما اولين پرواز : براي اولين پرواز روز 5 شتبه يك روز تابستاني به انتهاي اتوبان همت تهران رفته و بعد از كارهاي مقدماتي آماده تيك آف شدم . بعد از اينكه موتور را روشن كردم مدل روي باند شروع به حركت نموده و خيلي دير از زمين كنده شد . در مراحل اوليه پرواز فهميدم اين مدل به فرامين راست و چپ خيلي دير جواب ميدهد بطوريكه با بدبختي تمام تونستم آنرا برگردانده و روي باند بيارم . با توجه به مشكل شديد در كنترل مدل مجبور شدم سريعا لنديگ كرده و به بررسي مشكل بپردازم .

با دقت بيشتر فهميدم كه زماني كه قدرت موتور از 50 درصد بالاتر ميره بدليل جريان شديد هوا ، ديگه مفصل سكان هاي افقي عمل نكرده و فشار زيادي به سروها تحميل ميشود . در نتيجه با دماغ آويزون به خونه برگشته و سكانها را از حالت مفصلي خارج كرده و برايشان الويتور درست كردم كه با سرو حركت كند .

فرداي  اونروز دوباره به انتهاي اتوبان همت رفته و مدل را آماده تيك آف نمودم . اينبار نيز  هواپيما خيلي دير از زمين كنده شده و اوج گرفت . هنگام دور زدن دريافتم كه مشكل سكانها حل شده و ميتونم براحتي دور بزنم ولي به محض كم كردن قدرت موتور با افت شديد ارتفاع مواجه ميشدم كه بالاجبار هميشه در حالت فول به پرواز ادامه دادم . البته اين مشكل مربوط به سنگين شدن زياد مدل و كوچك بودن بالهاي آن بود .

در ادامه پرواز تازه داشتم از پروازم لذت مييردم كه بسرم زد يه لوپس (Low Pass) كوچك رو امتحان كنم بنابراين در حالي كه موتور در حالت 80 درصد قدرت قرار داشت ارتفاع را كم كردم كه  هواپيما به حالت شيرجه رفت و ناگهان ديدم كه بالها بدون فرمان من جمع شدند كه اين يعني فاجعه چرا كه اين مدل با بالهاي باز نميتونست نيروي بالا برنده كافي داشته باشد چه برسد به بالهاي بسته .

خلاصه با بدبختي تونستم مدل را كنترل كرده و سريعا لنديگ كنم تا به بررسي بيشتر مشكل بپردازم . وقتي كه مدل را از زمين برداشته و بالهاي آنرا امتحان كردم ديدم كه بله سرو بال دنده خورد كرده است كه اين امر باعث جمع شدن بال شده بود .

و اما نتيجه اخلاقي :
-- تا تجربه كافي در ساخت يك مدل نداشته باشيد اقدام به تغييرات در نقشه مانند استفاده از فوم برد و اضافه كردن چرخ و ... نكنيد
-- براي ساخت اين مدل بهتر است اندازه واقعي نقشه را بسازيد (با طول بال 116 سانت) تا بال شما بتواند نيروي بالابرنده كافي توليد بكند
-- به نظر بنده سكان افقي مفصلي را بي خيال شده و سكان افقي را ثابت كرده و برايش الويتور در نظر بگيريد
-- براي سروي بال از يك سروي حداقل 4 كيلوي دنده فلزي استفاده كنيد تا خيالتان حين پرواز راحت باشد