اف 5 يكي از هواپيماهاي جنگنده آمريكايي است كه تعداد زيادي از آنها در ايران هم مشغول خدمت ميباشند . با توجه به محبوبيت اين پرنده در بين كشورهاي مختلف، شركت آمريكايي هواپيماي ديگري شبيه اف 5 كه از ان بزرگتر و پيشرفته تر بود به بازار عرضه كرد كه برايش نام اف 20  تايگر شارك را انتخاب كرده بود . اين هواپيما در رنگ آميزهاي مختلف ديده شد كه يكي از زيباترين آنها رنگ آميزي قرمزش بود .

يه روز به وب سايت تهران هابي سر زده بودم كه در بخش مدلهاي شركت فونيكس ، مدلي نظرم و جلب كرد كه اسمشو اف 20 نوشته بود . با دقت در ساختار بدنه و بال اون ديدم كه بدنه اش خيلي شبيه اف 20 هستش ولي بال اون هيچگونه تناسبي با بال كوتاه اف 20 نداشته و در عين حال محل نصب بال در بدنه هم به جلو منتقل شده بود .

با سوالاتي كه در ذهنم بود براي يافتن جوابشون به سايت خود شركت فونيكس مراجعه نموده و با خواندن توضيحات مختصري كه در مورد مشخصات اين مدل داده بود ، فهميدم كه با توجه به علاقه شخصيم به مدلهاي سرعتي اين هموني است كه بدردم ميخورد .

بعد از يه مدتي براي خريد به تهران هابي مراجعه نمودم كه با قيمت 230 هزار تومان و بعد از چند ماه با 340 هزار مواجه شدم كه ديدم با صرفه تره خودم دست بكار شده و از فومبرد بسازم .
 با توجه به روش ساخت  اختصاصيم (روشي نه چندان درست ولي كارآمد) ابتدا با استفاده از عكسهاي اف 20 شركت فونيكس اندازه همه بخشهاي مدل را استخراج نموده و با استفاده از ورق فومبرد 5 ميل كار را استارت زدم . 

براي ساخت بدنه ابتدا يك قوطي مستطيل شكل درست كرده و قطعات آن را با چسب حرارتي به هم ديگر وصل كردم در حقيقت اين قوطي ساخته شده همان شاسي كل هواپيماست كه بقيه قسمتها بر روي آن سوار ميشوند .

همانطوريكه در تصوير زير ديده ميشود اجزا اصلي بدنه عبارتند از :
1- شاسي اصلي هواپيما - از فومبرد 5 ميل
2- دو عدد بخش كناري بدنه براي شبيه سازي دريچه هوا - از فومبرد 3 ميل
3- بخش بالايي بدنه - از فومبرد 3 ميل
4- كابين خلبان - از ظرف نوشابه خانواده
5- بخش انتهاي بدنه بعنوان شبيه ساز خروجي موتور - درب اسپري هاي 1 2 3
6- دو عدد ميله چوبي براي تقويت بدنه  و همچنين اتصال شاسي موتور (از جنس تخته سه لا 6 ميل) به آنها 

ابتدا دو تكه بال را از يكعدد ورق 5 ميليمتري فومبرد بريده و بعد از وصل كردن آنها به هم ، يك عدد ميله كربن 8 ميل را بعنوان اسپار بال به آن چسبانده و سپس ريبها را با دقت تمام از همان فوم برد 5 ميل برش داده و با استفاده از چسب حرارتي بر روي بال مانند شكل زير چسباندم .

در ادامه با فوم برد 2 ميل روي بال را روكش نموده و الورانها را نيز روي بال برش دادم. البته براي لولاي الورانها از خود فوم برد استفاده نمودم كه شما دوستان براي آشنايي بيشتر با اين نوع لولا ميتوانيد به بخش نكات مهم ساخت مراجعه كرده و توضيحات كامل آنرا مطالعه كنيد.
ابتدا دو تكه بال را از يكعدد ورق 5 ميليمتري فومبرد بريده و بعد از وصل كردن آنها به هم ، يك عدد ميله كربن 8 ميل را بعنوان اسپار بال به آن چسبانده و سپس ريبها را با دقت تمام از همان فوم برد 5 ميل برش داده و با استفاده از چسب حرارتي بر روي بال مانند شكل زير چسباندم .

و اما بعد از اتمام بال و بدنه نوبت بزرگترين مشكل در ساخت اين مدل يعني مركز ثقل رسيد، چرا كه درست در آوردن آن سخت بود زيرا موتور سوختي و باك سوخت، چرخ جلو و سروي مربوطه همگي در دماغه مدل قرار داشته و بنحوي بايد اين سنگيني جبران بگردد .

براي اين منظور كارهاي زير را انجام دادم تا بتونم مركز ثقل را تنظيم كنم :
1- جاسازي باطري گيرنده در انتهاي بدنه
2- نصب سروي رادر در بخش انتهاي بدنه
3- نصب سروي الويتور در بخش انتهاي بدنه
4- كشيدن بال به جلو حدود 10 سانت
با اين موارد بالاخره تونستم مركز ثقل را تنظيم نموده و مدل را براي پرواز اول آماده كنم .

واما اولين پرواز :
براي پرواز اول به پارك چيتگر تهران رفته و بعد از زدن سوخت ، استارت زدم كه موتور 55 شروع به كار كرده و بعد از تنظيم آن آماده تيك آف شدم . بعد از فول كردن موتور ، مدل بعد از طي مسافتي حدود 10 متر به آرامي از زمين بلند شده و شروع به اوج گرفتن نمود . در همان ثانيه هاي اول فهميدم كه اف 20 ساخت بنده ، از پايداري و سرعت خوبي برخوردار است.

در ادامه پرواز بعد از اينكه خيالم راحت شد بر آن شدم كه انواع مانورهاي پروازي را امتحان كنم كه نتايج زير را بدست آوردم :
-- به راحتي رول ميزند
-- خيلي خوب اينورت پرواز ميكند
-- هنگام لوپ زدن نبايد زياد الويتور ميدادم چرا كه عوض لوپ عادي ، معلق ميزد

در انتها ميتونم بگم كه اين مدل در بين مدلهاي جت پراپي كه ساخته ام بهترين مدل بوده و بنده از پرواز تيز و قدرت گلايد آن خيلي لذت بردم و به همه دوستاني كه بدنبال يك مدل سرعتي و در عين حال پايدار هستند توصيه ميكنم روي اين مدل كار بكنند