هر روز که ميگذرد تعداد علاقمندان به ساخت و پرواز هواپيماي مدل ، هر روز بيشتر شده و اولين سوالي که مي پرسند اين است که براي اولين مدل جهت ساخت ، کدام مدل را انتخاب بکنم .

بنده در اين مقاله ميخوام نظرات شخصي خودم را در اين مورد به علاقمندان مبتدي اعلام بکنم ، هرچند شايد بعضي از دوستان و مدلرهاي قديمي ، با اين نظرات بنده موافق نباشند ولي اينها فقط نظرات شخصي بنده بر اساس 10 سال تجربه در ساخت انواع هواپيماهاي يک تا چهار موتوره ، ميباشد و نبايد حتما مورد توافق همه دوستان و پيشکسوتان عزيز باشد .

مختصري در باره خودم :

ا-- بنده محمد طايفه حسنلو هستم ، متولد ديماه سال 1347 در شهرستان خوي(آذربايجان غربي)
-- رتبه 14 کنکور سال 73 و تحصيل کرده مهندسي صنايع در دانشگاه اميرکبير تهران
-- داراي 22 سال سابقه در زمينه طراحي و برنامه نويسي نرم افزار با زبانهاي مختلف مانند #C
-- پدر سه پسر کاکل زري در سايزهاي اسمال (8 ساله)، مديوم (16 ساله) ، لارج (18 ساله)
-- در حال حاضر بصورت ساعتي با چند شرکت ، بعنوان مدير پروژه و طراح سيستم ، همکاري ميکنم


سوابق ساخت و پرواز مدل :

-- داراي گواهينامه خلباني هواپيماي مدل و مدرس کلاسهاي موسسه ساخت و پرواز (آموزش ديده پيش آقايان اسلامي و صبا در 9 سال پيش)

- ساخت مدل سه متري از سسنا 182 با بالسا و تخته سه لايي (موتور بنزيني 55 CC)  (اطلاعات تکميلي)

-- ساخت مدل 2 و نيم متري از C 130 چهار موتوره از بالسا، تخته سه لايي ، ورق فومبرد  (اطلاعات تکميلي)

-- ساخت مدل 2 و نيم متري از C5 Galaxy با دو موتور 55 الکلي  (اطلاعات تکميلي)

-- ساخت چندين پرنده نظامي (پهپاد) تمام کامپوزيت و ........  (اطلاعات تکميلي)

همانطوريکه که مي بينيد بيزنس بنده در مدل نيست بلکه در طراحي و توليد نرم افزار هستش . اين مطالب را متذکر شدم تا دوستانيکه به بنده انگ تحريف مطالب به نفع بيزينس خودم را ميزنند ، مطمئن باشند که اين مطالب را براي منافع شخصي خودم نمينويسم بلکه واقعا بهشون ايمان دارم و با تجربه و زحمت زياد بهشون رسيده ام .

سوال --- براي شروع بکار مدل ، بهتر است خودم يک مدل بسازم يا مدلي آماده بخرم ؟
جواب --- اگر امکان شرکت در يک کلاس ساخت را داريد ، بهتر است در کنار يک مدلر حرفه اي ، اصول ساخت يک هواپيما را ياد گرفته و مدل دست ساز خودتان را پرواز دهيد. ولي اگر امکان دسترسي به کلاس آموزشي را نداريد ، توصيه بنده خريد يک مدل آماده هستش .

دلايلم براي اين موضوع عبارتند از :
-- دوستان مبتدي که تا حالا راديو کنترل را در دستشان نگرفته اند ، کل تمرکز خود را روي ساخت ميگذارند و اصلا کاري به پرواز ندارند در حاليکه ساخت 20 درصد کار مدل هستش و 80 درصد کار پرواز دادن آن مدل هستش چرا که ايردات کار در هنگام اولين پرواز است که خودش را نشان ميدهد .

-- يک مدل آماده ، اشکالات فني و ساخت ندارد و درنتيجه مبتدي بايد کل تمرکز خود را روي تمرين با دستگاه شبيه ساز پرواز بگذارد و فقط تمرين پرواز بکند ، درحاليکه مدل دست ساز يک مبتدي بدون استاد، مطمنا داراي دهها مشکل و سوتي خواهد بود که باعث کرش در اولين پرواز ميگردد .

-- انتخاب لوازم و قطعات مورد نياز براي يک مدل دست ساز نياز به تجربه و دانش فني دارد که عموما دوستان مبتدي فاقد اين دانش بوده و وسايلي را خريداري ميکنند که به درد مدل آنها نميخورد و متحمل هزينه زيادي ميشوند درحاليکه خريد يک مدل آماده ، ارزانتر و مقرون بصرفه تر بود.

سوال --- زيباترين مدل بعنوان اولين تجربه جهت ساخت کدام است ؟
جواب --- زيبايي يک مدل ، تنها پارامتري است که اصلا تاثيري در انتخاب يک مدل جهت ساخت و پرواز ندارد ، البته در اولين مدل ، ولي زمانيکه دست شما براي ساخت و پرواز مدل راه افتاده باشد ، زيبايي مطمنا تاثير بسزايي در انتخاب شما خواهد داشت ولي در اولين مدل ، مطلقا بدنبال ظاهر و زيبايي نباشيد .

سوال --- اولين مدل انتخابي جهت ساخت بايد داراي چه پارامترهايي باشد:
جواب --- جهت انتخاب اولين مدل براي ساخت و پرواز ، ميتوان موارد مهم زيادي را بيان نمود که بعضي از آنها عبارتند :
-- نقشه کامل و گويايي داشته و کمترين قطعه بدنه را دارا باشد
-- ساخت آن راحت بوده و پيچيدگي زيادي نداشته باشد
-- داراي پايداري خوبي در پرواز باشد
-- جزو پرنده هاي بالرو (ترينر) باشد
-- دارا بودن گلايد مناسب در حين پرواز باشد
-- داراي طول بال 90 الي 120 سانت باشد
-- وزني بين800 الي 1500 گرم داشته باشد
-- داراي سيستم ارابه فرود مناسب باشد

سوال --- اولين مدل دست ساز بايد در چه اندازه اي باشد ؟
جواب --- بر خلاف پيش بيني دوستان مبتدي ، يک مدل بعنوان اولين انتخاب جهت ساخت و يا پرواز بايد طول بالي حدود 90 الي 130 سانتي متر داشته باشد و اين فکر که ساخت يک مدل کوچک ساده تر است پس اول يک مدل کوچکتر بسازيم و بعدا برويم سراغ مدلهاي بزرگتر ، بشدت غاط و نادرست است .

هواپيماي مدل هرچه قدر کوچکتر باشد بهمان اندازه ، پرواز دادنش سختتر و پردردسر تر خواهد بود بنابراين مدل انتخابي بايد حتما طول بالي بين 90 الي 120 سانت را داشته باشد تا شما بتوانيد بعنوان يک تازه کار آنرا براحتي پرواز داده و سالم هم فرو بياوريد .

سوال --- براي ساخت اولين مدل ، بهتر است آن مدل فومي باشد يا چوبي؟
جواب --- زماني بود که تنها گزينه مناسب براي ساخت يک هواپيما مدل ، چوب بالسا و کاور سولار فيلم بود ولي با توليد ورقهاي فوم و فومبرد با مقاومت قابل قبول و همچنين قيمت مناسب ، توصيه اکيد بنده ، استفاده از ورقهاي 5 ميل فومبرد براي ساخت اولين هواپيماي مدل دست سازتان ميباشد .


دلايلم براي اين موضوع عبارتند از :

-- قيمت چوب بالسا نسبت به ورق فومبرد ، خيلي بيشتر است

-- چوب بالسا بايد با چسب چوب بهمديگر متصل گردد که زمان خشک شدن اين چسب بين 3 الي 5 ساعت است .

-- زمان ساخت مدل با بالسا خيلي زياد است (زماني بين يک هفته الي يکماه)

-- بالسا نياز به کاور شدن دارد که قيمت کاور آن بسيار بالاست (هر متر ان قيمتي بين 20 هزار تومان تا 50 هزار تومان دارد)

-- کاور کردن بال براي مبتديها خيلي سخت بوده و عموما بال کاور شده ، تاب برميدارد

-- بدليل شکنندگي زياد بالسا ، در هنگام کرش ، مدل دچار صدمات خيلي زيادي ميشود و حتما بعد از تعمير بايد دوباره کاور گردد و از کاور قبلي نميتوان استفاده نمود

-- ورق فومبرد داراي قيمت خيلي مناسبتري نسبت به بالسا هستش (قيمت مدل فومي حدود يک پنجم مدل بالسا درمياد)

-- زمان ساخت يک مدل با ورق فومبرد ، حدود يک الي سه روز هستش (سه الي ده برابر کمتر از بالسا است)

-- کار کردن با ورق فومبرد خيلي راحت بوده و سريع ميشود کار کردن با آنرا ياد گرفت

-- مدل ساخته شده از فومبرد برخلاف بالسا ، نياز به کاور شدن ندارد (بصورت يک تکه ساخته ميشود نه اسکلتي)

-- بدليل شکننده نبودن ورق فومبرد ، در هنگام کرش ، فومبرد قر شده و جلو ضربه را ميگيرد بنابراين کمترين صدمه به وسايل داخل مدل وارد ميشود .

سوال --- بهتر است اول يک مدلي الکتريکي بسازم يا سوختي ؟
جواب --- توصيه بي قيد و شرط بنده اين است که يک مبتدي بايد حتما با مدل الکتريکي وارد دنياي مدل شده و بعد از اينکه چند ماه با مدلهاي الکتريکي پرواز کرده و اصول پرواز را ياد گرفت ، شروع به ساخت و پرواز مدلهاي سوختي بنمايد .


 دلايلم براي اينکار عبارتند از :
-- مدلهاي الکتريک عموما وزني حدود 1000 الي 1500 گرم دارند ولي مدلهاي سوختي وزني بين 2000 الي 3000 گرم دارند. طبيعي هست که هرچه مدل سبکتر باشد ، کنترل آن راحتتر خواهد بود .

-- موتورهاي سوختي نياز به آببندي اوليه دارند در حاليکه موتورهاي الکتريکي ، به محض اتصال به اسپيد کنترل ، آماده هستند .

-- موتورهاي سوختي نياز به تنظيمات مختلفي براي هواي گرم و سرد داشته ونسبت به نوع سوخت هم حساس هستند درحاليکه موتورهاي الکتريکي نياز به هيچ تنظيمي نداشته و بسرعت آماده پرواز ميشوند .

-- مدلهاي سوختي مشکل خاموش و به اصطلاح رفتن موتور را دارند که اين موضوع براي يک مبتدي عموما با يک کرش جانانه همراه است در حاليکه مدلهاي الکتريکي چيزي بنام موتور رفتن ندارند .

-- ساخت مدلهاي سوختي عموما سه الي ده برابر ساخت يک هواپيماي مدل الکتريکي زمان لازم دارد که خيلي از مبتديها ، حوصله اينهمه وقت گذاشتن براي ساخت يک مدل را ندارند (بخصوص جوانان امروزي)

-- روشن کردن و تنظيم اوليه يک مدل سوختي براي مبتديها ، خطرناک بوده و اکثر ما مدلرها ، خاطرات تلخي از درگير شدن انگشتانمان با ملخ مدلهاي سوختي داريم  .

-- هزينه ساخت و راه اندازي يک مدل سوختي بسيار بيشتر از مدلهاي الکتريکي ميباشد (از تهيه سوخت ليتري 50 هزار تومن گرفته تا خريد شمع و استارتر و .....)

-- در کرشهاي احتمالي ، مدلهاي سوختي بدليل وزن زيادشان ، خيلي بيشتر صدمه مي بينند  .

-- در کرشهاي احتمالي ، کاور مدلهاي سوختي خراب شده و بعد از تعمير بايد کل کاور بخش صدمه ديده را عوض نمود .

-- هزينه تعمير بعد از کرش ، براي مدلهاي سوختي خيلي بيشتر از تعمير مدلهاي الکتريکي ميباشد .